Naar school met nieuwe regels
Na acht weken gaan de kinderen weer naar school. De coronavakantie, zoals de kinderen het noemen, zit erop. Nou ja gedeeltelijk dan want de kinderen gaan voorlopig twee dagen in de week naar school.
Dinsdag en donderdag dat zijn de dagen dat Noraya, Joaz en Bodi naar school gaan. Gelukkig is er rekening gehouden met broertjes en zusjes en gaan de kinderen op dezelfde dagen naar school.
Extra maatregelen
Wel zijn er een paar regels bijkomen. Zo mogen de ouders niet meer de school in om de kinderen weg te brengen. Ook het schoolplein is verboden terrein voor ons.
Noraya en Joaz moeten zelf naar hun klas lokaal via een speciale route. Bodi wordt op het schoolplein opgewacht door juf.
De kinderen mogen hun jassen niet op de kapstok hangen, die moet over de stoel. De tassen blijven ook in de klas. Ze moeten anderhalve meter bij juf vandaan blijven, hoewel de ene juf daar strenger in is als de andere juf.
De kinderen hoeven onderling geen anderhalve meter afstand te houden. De tafels zijn in een u-vorm gezet en zo zitten ze gezellig, met hun kleine klasje, naast elkaar.
Waarom het een halve klas moet zijn en niet een hele klas mag. Is mij niet helemaal duidelijk, zeker omdat de kinderen wel gewoon naast elkaar mogen zitten. Er zal best een reden voor zijn en eigenlijk vind ik het ook wel fijn dat de kinderen nog niet elke dag naar school hoeven. Kunnen we rustig wennen.
De wekker zetten
Voor het eerst in weken gaat de wekker weer. Wel even wennen om vroeg op te moeten. Gelukkig is al lekker licht buiten, dat maakt het toch een beetje makkelijker.
De kinderen hebben allemaal zin om weer naar school te gaan en hun vriendjes en vriendinnen te zien. Het kost mij dan ook weinig moeite om te zorgen dat ze allemaal op tijd klaar zijn. We moeten zelfs nog even wachten met weggaan, want we zijn wat aan de vroege kant.
Weer naar school
Dan vertrekken we op de fiets naar school. Joaz fietst alvast vooruit. Als we bijna bij school zijn roep ik hem en zeg hem dat ik niet door het hek mag, “ja weet ik, doei” is het antwoord, haha. Oké, veel plezier roep ik nog, maar ik denk niet dat hij dat gehoord heeft. Van Noraya krijg ik wel een kus voordat ze de school inloopt.
Bodi breng ik tot het hek, daar zien we de juf al staan. Ik krijg nog een knuffel van hem, hij zwaait nog even vrolijk om vervolgens een heel verhaal aan juf te vertellen.
Niet veel later ben ik weer thuis. Het wegbrengen gaat een stuk sneller nu ik niet alle klassen hoef langs te lopen. Toch vind ik het wel jammer dat dat, hoe begrijpelijk ook, niet meer mag. Gelukkig is het wegbrengen verder wel prima verlopen.
Hoe was het?
Ik ben erg benieuwd als de kinderen uit school komen, maar eigenlijk was alles “leuk” en “goed” niet anders als anders. Joaz was zelfs een beetje verbaasd dat hij gewoon moest werken op school.
Dus ondanks alle veranderingen passen de kinderen zich met gemak aan aan het voor nu nieuwe normaal.
